روتر چیست و چگونه کار می کند

روترها بخش مهمی از تکنولوژی هایی هستند که امروزه ما در زندگی روزمره خود از آن استفاده می کنیم. اما متاسفانه دقیقا ضرورت وجود آنها را درک نکرده و کارایی آنها را نمی دانیم. در حقیقت بسیاری از افراد در رابطه با عملکرد روتر ها و تفاوت آنها با مودم ها، سوئیچ های شبکه و هاب ها چیزی نمی دانند. خوشبختانه ما در این مقابله در رابطه با روترها توضیحات کاملی خواهیم داد تا شما بهتر بتوانید درک درستی از این دستگاه ها داشته باشید.

در واقع روتر ها روترها وظیفه دارند تا داده‌ها را بین شبکه‌های مختلف مسیریابی و منتقل کنند. اگر ما فقط یک شبکه داشته باشیم که در یک محدوده و رنج IP فعالیت می‌­کند، و اگر فعالیت کاربران در درون شبکه باشد و با خارج از شبکه ارتباطی صورت نگیرد، نیازی به استفاده از روتر نیست. همچنین این روترها می توانند به صورت نرم افزاری و سخت افزاری مورد استفاده قرار گیرند اما یک تفاوت عمده میان این دو وجود دارد و آن این است که روترهای نرم افزاری، توان و پایداری روترهای سخت افزاری را ندارند.

نحوه عملکرد روتر در شبکه:

روترها در مدل osi در لایه سوم شبکه یا همان network کار می‌کنند. لایه نتورک قلب یک شبکه است. روترها گاهی دو شبکه محلی را به هم وصل می کنند (LAN 2 LAN) و گاهی بین یک شبکه گسترده و شبکه محلی (LAN 2 WAN) قرار داده می‌شوند.

نحوه عملکرد روتر در شبکه به این صورت است که روترها دستگاه ها را در یک شبکه به وسیله انتقال بسته های اطلاعاتی به یکدیگر متصل می نماید. این اطلاعات را می توان بین دو دستگاه و یا یک دستگاه به اینترنت ارسال کرد. روتر ها این کار را با اختصاص یک آدرس IP محلی به هر یک از دستگاه ها در شبکه انجام می دهد. این کار انتقال اطلاعات را در شبکه تضمین کرده و از هدر رفتن آن در شبکه جلوگیری می نماید.

برای این که نقش روترها را در شبکه بهتر درک کنید داده ها را به عنوان یک بسته در نظر بگیرید که جهت ارسال به آدرس نیاز دارد تا به دست گیرنده درست برسد. شبکه کامپیوتری شما مانند یک جاده است به همین دلیل دانستن موقعیت مکانی در آن به دلیل وسعت زیاد کافی نیست. بسته های اطلاعاتی به راحتی می توانند به صورت محدود و یا به آدرس اشتباهی بروند.

روتر ها با اختصاص IP بسته ها را به آدرس درست هدایت می کنند. همچنین قادر هستند که کلیه بسته های اطلاعاتی را ارسال و یا حتی به فرستنده بازگردانند. این ارسال اطلاعات به سرعت انجام شده به طوری که اصلا متوجه نخواهیم شد.

نحوه عملکرد روترها :

عملیات روتینگ به معنای فرآیند ارسال داده IP از یک شبکه به شبکه دیگر است. در واقع روتر ها دستگاه هایی هستند که به شبکه متصل شده و کار انتقال داده را انجام می دهند. روترها در واقع به 2 بال شبکه (NIC) متصل هستند که یک بال به یک شبکه و دیگری به شبکه دیگر متصل است. در واقع این دستگاه ها می توانند تعداد شبکه های زیادی را به یکدیگر متصل نمایند و برای آنها یک NIC در نظر بگیرد.

پیکربندی دو شبکه با یک روتر بسیار آسان است. مانند شکل زیر:

اما زمانی که شبکه ما بزرگتر و در نتیجه تعداد روتر ها بیشتر می شود شرایط کمی پیچیده تر خواهد شد. برای مثال زمانی که ما می خواهیم سه شبکه را توسط روتر یه یک دیگر متصل نماییم دو روش وجود دارد:

1ـ یکی از روش ها این است که این سه شبکه را توسط دو روتر یه یک دیگر متصل نمایید. مانند شکل زیر:

در این روش زمانی که روتر B یا A غیر فعال می شود هیچ مسیری وجود ندارد که زیر شبکه A به زیر شبکه C برسد. بنابراین جهت انتقال اطلاعات از زیر شبکه A به زیر شبکه C نیاز به فعال بودن هر دو روتر A و B می باشد.                       

2ـ یکی دیگر از روش ها اتصال سه شبکه به وسیله 3 روتر می باشد. مانند شکل زیر:

کار روترها تنها انتقال اطلاعات در شبکه نمی باشد. در واقع آنها همواره به دنبال سریعتر مسیر جهت انتقال اطلاعات هستند.

در این روش جهت رسیدن به زیر شبکه C دو مسیر وجود دارد: 1ـ به طور مستقیم از زیر شبکه A به C برود.2ـ از طریق زیر شبکه B به زیر شبکه C برسد. قطعا این کار به دلیل سرعت بیشتر به طور مستقیم از زیرشبکه A به C انجام می شود. حال این سوال پیش می آید یک روتر چگونه این مسیر را تشخیص می دهد؟

روترها این کار را با استفاده از ارزش متریک تشخیص می داند. هر کدام از این مسیرها دارای یک ارزش متریک اختصاص داده شده می باشند. ارزش متریک درواقع یک مقدار ترجیحی می باشد. در این جا دو مسیر وجود دارد که یکی از آنها دارای ارزش متریک کمتری می باشد، به همین دلیل روتر انتقال را از طریق کمترین میزان انجام می دهد.

تفاوت روتر با مودم چیست:

از آنجایی که امروزه مودم ها بسیار پیشرفته شده و دارای برخی از ویژگی های روتر ها هستند، ایجاد تمایز میان این دو بسیار مشکل شده است. اما افرادی که روزهای اولیه اینترنت را به یاد دارند کاملا به تفاوت میان این دو آشنا هستند.

جهت اتصال به اینترنت نیاز به مودم داشته و جهت اتصال چندین دستگاه در شبکه و یا حتی خود مودم نیاز به روتر خواهید داشت. در واقع روتر ها اطلاعات را میان چند دستگاه و حتی مودم انتقال می دهند. مودم کانالی جهت انتقال اطلاعات از طریق اینترنت می باشد.

تفاوت سوییچ شبکه با روتر چیست:

همانطور که در مقاله سوئیچ شبکه چیست گفته شد، سوئیچ شبکه وظیفه دارد تا دیتاها را در درون شبکه جابه جا کنند، که به این فرآیند سوئیچینگ گفته می شود. اما سوئیچ ها توانایی این را ندارند که دیتاها را بین شبکه های دیگر تبادل کنند.

آنها می‌توانند درون یک Broadcast Domain داده‌ها را انتقال دهند. هر شبکه بر اساس نوع ساختار و طراحی که دارد شامل محدوده ای از IP‌ها است، به هر رنج IP در شبکه Broadcast Domain گفته می‌شود.

تفاوت روتر و هاب چیست:

به طور کلی می توان گفت هاب و سوییچ هردو ارسال و دریافت داده را در یک شبکه ی محلی برعهده دارند و قادر به ارسل دیتا به خارج از شبکه خود نمی باشند و دلیل این موضوع این است که نمی توانند IP Address ها را ببینند و مسیر یابی کنند و اینجاست که باید از دیوایسی به نام Router استفاده نمود.

هاب و سوئیچ برای ایجاد یک شبکه طراحی شده اند در صورتی که وظیفه ی روتر اتصال شبکه های ایجاد شده توسط هاب و سوئیچ شبکه به یکدیگر می باشد.

تفاوت میان روتر بی سیم و کابلی :

تفاوت میان روتر بی سیم و کابلی در نوع اتصال آن می باشد. یک روتر سیمی تنها دارای پورت های کابل شبکه است، در حالی که یک روتر بی سیم (همچنین به عنوان یک روتر Wi-Fi شناخته می شود) شامل آنتن ها و یک آداپتور بی سیم است که اجازه می دهد دستگاه ها بدون کابل برق وصل شوند. اکثر مودم ها و روتر ها شامل پورت های LAN و آنتن هستند.

انواع روش های مستریابی یا Routing در روتر:

به طور کلی دو روش مسیریابی در روترها وجود دارید که شامل:

• مسیریابی استاتیک یا Static Route
• مسیریابی داینامیک یا Dynamic Route

ـ مسیریابی استاتیک یا Static Route:

در این روش از مسیریابی مدیر شبکه می تواند به صورت دستی مسیرهایی را برای روتر تعریف نماید. یعنی در این روش جدول مسیریابی به صورت دستی ایجاد شده و کاملا واضح است که این روش برای شبکه هایی با تعداد روتر کم مناسب خواهد بود. زیرا اگر بخواهید تغییری را در روتری ایجاد کنید می بایست تنظیمات سایر روترها را نیز به صورت دستی تغییر دهید.

ـ مسیریابی داینامیک یا Dynamic Route:

در این روش روتر بر اساس پروتکل های مسیریابی که توسط مدیر شبکه تنظیم شده است، بهترین مسیر را انتخاب می­‌کند. مسیریابی داینامیک به روترها اجازه می‌دهد به وسیله پروتکل های روتینگ همدیگر را شناسایی کنند و مسیرهای شبکه را ایجاد و تنظیم کنند. پروتکل های مسیریابی به روتر کمک می­‌کنند تا بهترین مسیر را برای انتقال بسته‌ها انتخاب کنند. برخی از پروتکل های مسیریابی عبارتند از: OSPF – EIGRP– RIP-IS IS و غیره.

برترین روتر های شبکه در ایران:

شرکت های مختلفی در کل جهان روترهای شبکه را تولید و به بازار عرضه می کنند اما در این میان سه برند میکروتیک، دی لینک و سیسکو از سایرین معروف تر بوده و بیشترین تقاضا را دارند. حال دراین میان روتر های سیسکو در ایران بسیار پرفروش بوده و در صدر تولیدکنندگان قرار دارد. لازم به ذکر است این کمپانی روترهای مختلفی را با قابلیت ها و قیمت های مختلفی به بازار عرضه می نماید.

منبع : روتر چیست و چگونه کار می کند

سرور چیست و کاربرد آن در شبکه

سرور چیست؟

به صورت کلی می توان گفت سرور، سیستمی است که وظیفه سرویس دهی و ارائه خدمات به سایر سیستم های دیگر را بر عهده دارند. سیستم هایی که از سرور خدمات دریافت می کنند، تحت عنوان خدمات گیرنده یا کلاینت (Client) شناخته می شوند. دواقع این سرورها یا سیستم های سرویس‌دهنده، کامپیوتری هستند که در طول شبانه‌روز به‌طور مداوم به شبکه جهانی اینترنت متصل بوده و دارای سخت‌افزارها و نرم‌افزارهای اختصاصی است.

یک کامپیوتر خانگی هم که سیستم های دیگر به آن متصل هستند و خدمات دریافت می کنند، یک سرور به شمار می آید. در حقیقت تنها تفاوت آن با سایر کامپیوتر های خانگی امکان اتصال آن به شبکه و ارائه خدمات به سایر سیستم ها است. این کار به کمک برنامه ها و تنظیماتی که بر روی آن پیاده شده اند، امکان پذیر می شود.

برای مثال زمانی که شما سایت های مختلفی را در مرورگر خود وارد می کنید و به استفاده از خدمات آن ها می پردازید، در واقع شما نقش سرویس گیرنده یا همان کلاینت را بازی می کنید.همچنین سیستمی هایی که تحت شبکه به شما این خدمات را ارائه می کنند، سرور یا سرویس دهنده نام دارند.

انواع سرورهای بر اساس زیرساخت:

ـ سرور اشتراکی: 

این نوع سرورها همانطور که از نامش پیداست دارای منابع اختصاصی نبوده و دارای محدودیت سخت افزاری هستند. در واقع در این سرورها ممکن است چندین سایت یا هاست وجود داشته باشد و مشکل سایت‌ها ممکن است بر روی سایت‌های دیگر تاثیر بگذارد. به طور کلی این سرورها به‌صورت مشترک در اختیار کاربران قرار می‌گیرند.

از معایب سرورهای اشتراکی می توان به محدود بوده منابع و همچنین امنیت پایین اشاره کرد. به همین دلیل این سرورها برای شرکت ها و سازمان های بزرگ مناسب نیستند. در واقع تنها زمانی می توان از این سرورها استفاده کرد که شرکت کوچک و یا تازه تاسیس است و می خواهد در هزینه های خود صرفه جویی نماید. 

ـ سرور مجازی: 

در این نوع سرورها یک سرور فیزیکی با استفاده از نرم افزاری های مجازی سازی به بخش های کوچکتر تقسیم می شود. هر کدام از این بخش ها به طور مستقل به همراه سیستم عامل و اپلیکیشن های خود اجرا می شوند. 

البته لازم به ذکر است که منابع این نوع سرورها بسته به نوع سیستم مجازی ساز می تواند اختصاصی و یا اشتراکی باشد. البته نوع سخت افزار در این نوع سرورها نیز اهمیت دارد. در واقع این نوع سرورها حد واسط میان سرورهای اشتراکی و اختصاصی می باشد که در این صورت شما به منابع بیشتری دسترسی دارید.

در سرورهای مجازی، سایت‌هایی که روی یک سرویس‌دهنده و یا وب سرور قرار می‌گیرند، به مراتب کمتر از سایت‌های موجود در سرورهای اشتراکی هستند. به‌همین دلیل فضای بیشتری را در اختیار خواهید داشت. بسته به نوع مجزای ساز، منابعی که در اختیار مشتریان قرار می‌گیرد می‌تواند کاملاً اختصاصی و یا مشترک باشد. هدف از ارائه سرور مجازی در واقع کاهش هزینه‌ها می‌باشد.

ـ اختصاصی:

این نوع سرورها بر خلاف سرورها اشتراکی برای وب سایت‌های پربازدید، شرکت‌ها و سازمان‌های بزرگ مانند فروشگاه‌های آنلاین که نیاز به امنیت، سرعت‌بالا، پهنای باند مناسب و دسترسی بالا برای نصب هرگونه نرم‌افزار یا ایجاد تغییرات دارند، مناسب می باشند.

کاربران این سرورهای اختصاصی در CPU، رم، فضای ذخیره سازی و پهنای باند کاملا اختصاصی میزبانی خواهند شد. خرید سرور اختصاصی برای توسعه دهندگان وب و اپلیکیشن یک انتخاب مناسب به حساب می آید زیرا برای نصب نرم‌افزار و ایجاد تغییرات محدودیتی ندارند. مورد دیگری که باید در رابطه با این سرورها بدانید این است که هزینه سرورهای اختصاصی با توجه به نوع سیستم‌عامل، منابع و منطقه جغرافیایی متغیر است. این نوع سرور‌ها به علت انعطاف بالایی که دارند می‌توانند پاسخگوی نرم افزارهای متعدد و گوناگونی باشند که بر روی آنان نصب می‌شوند.

ـ سرور کولوکیشن یا دیتاسنتر:

سرور Colocation به امکان ارائه فضای رک،IP مورد نیاز، پهنای باند و تامین برق مورد نیاز تجهیزات شبکه و سرورها، گفته می شود که همه این خدمات برای نگهداری سخت‌افزار در دیتاسنتر است که توسط شرکت های ارائه کننده هاستینگ ارائه می شود.

در خدمات Co-Location (کولوکیشن)، سخت‌افزار و تجهیزات سروری شما به شرکت های هاستینگ تحویل داده خواهد شد، آنها نیز پس از تحویل آن ‌را در بستر شبکه دیتاسنتر نصب نموده و دسترسی‌ های لازم برای کنترل سرور را در اختیار شما قرار خواهند داد. با ارائه این خدمات از سوی شرکت های هاستینگ، ماهانه مبلغی به عنوان هزینه اجاره رک و همچنین در صورت انجام سایر خدمات از سوی خدمات گیرنده دریافت خواهد شد.

همانطور که گفته شد در این نوع سرور، سخت افزار‌ها مانند، هارد سرور، رم سرور و CPU سرور توسط کاربر خریداری شده و به دلخواه او نصب می‌گردد. تمامی نیازهای نرم افزاری سرور مانند نصب سیستم عامل و نصب نرم افزارها هم توسط کاربر صورت می‌پذیرد. همچنین مالک سرور اجازه دسترسی به سرور را دارد. لازم به ذکر است که در کولوکیشن تنها هزینه‌های مربوط به نگهداری سرور از کاربر دریافت می‌شود که طبیعتاً هزینه‌ها به شکل چشمگیری کاهش می‌یابند. 

ـ سرور Cloud یا ابری:

این سرورها که از قابلیت اطمنیان بالایی برخوردار بوده همان سرورهای مجازی اختصاصی هستند که در زیرساخت رایانش ابری ایجاد و مدیریت می شوند. فضای کلود به تعداد نامحدودی از دستگاه‌ها اجازه می‌دهد تا به عنوان یک سیستم واحد عمل کنند. این سرورها مقیاس‌پذیری و هزینه کمتری نسبت به سرورهای دیگر مانند سرور اختصاصی دارند.

سرور ابری از مشکلات سخت افزاری که ممکن است در سرورهای فیزیکی رخ دهد به دور بوده و پایدارترین گزینه برای شرکت هایی است که می خواهند هزینه کمتری داشته باشند. سرورهای ابری سرویس سریع‌تری ارائه می‌دهند در نتیجه با هزینه مشابه سرور فیزیکی منابع و خدمات سریع‌تری دریافت خواهید کرد. همچنین بروزرسانی آن بسیار آسان و سریع است.

انواع سرور :

ـ Web سرور:

وب سرورها نرم افزارها یا سخت افزارهایی هستند که امکان دسترسی به محتوا را از طریق اینترنت فراهم می کند. این نوع سرور، همانطور که از نامش پیداست، مخصوص میزبانی وب سایت ها می باشد و با استفاده از سرویس های خاص ارتباط بین آدرس ها و کاربران شبکه های اینترنتی را با صفحات وب فراهم می نماید. درواقع کاربرد آن به طور ویژه در حوزه ی وب هاستینگ و راه اندازی سایت می باشد.

ـ Standelone سرور:

به سروری گفته می شود که هیچ وابستگی به منبع خارجی ندارد و بدون این وابستگی به کاربران خود خدماتی را ارائه می نماید. در واقع این سرورها زیرشاخه و یا زیرساخت یک شبکه بزرگتر محسوب نمی شود.

ـ Name سرور:

Name Server ها قسمت مهم Domain Name System یا DNS هستند که وب سایت ها با استفاده از آنها امکان استفاده از نام دامنه را به جای آی پی آدرس ها می دهند.

ـ Printer سرور:

کامپیوتر یا دستگاهی است که از طریق شبکه به یک یا چند پرینتر و تعدادی کلاینت متصل شده و پس از دریافت فرمان پرینت از کلاینت ها آن را به پرینتر مناسب منتقل می کند. Fax Server نیز مشابه با این سرور است که تفاوت آن ارتباط با دستگاه های فکس بجای پرینتر است.

ـ Fax سرور:

همانطور که گفته شد دقیقه مشابه Printer Server می باشد.

ـ Proxy سرور:

این سرورها در واقع واسط میان کلاینت ها و سرورهای دیگر هستند و هنگامی که کاربر بخواهد اطلاعاتی چون فایل، صفحات وب و سایر منابع را از سرور دیگری دریافت کند، به  proxy server متصل می شود. 

ـ Sound سرور:

سروری که دسترسی و استفاده از ابزارهای صوتی همچون کارت صدا را مدیریت می کند.

ـ Application سرور:

سروری است که توانایی اجرای برنامه های نرم افزاری خاصی را داشته و کاربران از روی کامپیوتر های خود می توانند به نرم افزارها دسترسی داشته باشند.

ـ Database سرور:

 این مدل معمولا در اختیار سازمان های بسیار بزرگ قرار داده می شود و به صورت است که Database مورد استفاده یک نرم افزار یا سرویس که توسط کاربران بر روی کامپیوتر های آن ها مورد استفاده قرار می گیرد، بر روی سرور قرار می گیرد و تمام کاربران و کامپیوتر های متصل از یک دیتابیس مشترک که بر روی سرور می باشد، استفاده می کنند و اطلاعات نیز به صورت یکپارچه و متمرکز ذخیره سازی و پردازش می گردد.

ـ File سرور:

فایل سرور، سیستم مدیریت و ذخیره سازی فایل است و سروری است که دسترسی به فایل‌ها را فراهم می‌کند یعنی به عنوان مکان ذخیره سازی مرکزی فایل است که چندین سیستم می‌توانند به آن دست یابند. در واقع فایل های مورد نیاز یک مجموعه بر روی سرور قرار می گیرد و کاربران مختلف از کامپیوتر های مختلف می توانند به فایل ها دسترسی داشته باشند که امکان محدود کردن دسترسی ها برای هر کاربر به صورت ویژه نیز وجود دارد.

ـ Game سرور:

علاقه مندان به بازی های کامپیوتری می توانند به این سرورها متصل شده و به صورت آنلاین به انجام بازی های گروهی بپردازند. این نوع سرور درواقع Application Server هایی هستند که تنها برای بازی استفاده می شوند.

ـ Home سرور:

سروری برای منازل مسکونی است که از طریق یک شبکه خانگی و اینترنت به سایر دستگاه های داخل خانه خدمات ارائه می دهد.

ـ Media سرور:

این نوع از سرور مربوط به اشتراک Media می باشد. برای مثال یک ویدیو یا فایل صوتی بر روی سرور قرار می گیرد و کاربران می توانند بدون نیاز به دانلود فایل آن را بر روی کامپیوتر خود مشاهده کنند.

ـ Communication سرور:

از این سرور برای راه اندازی سرویس های ارتباطی استفاده می شود. که در آن هر کاربر و یا کامپیوتر به عنوان یک end point می توانند با اتصال به سروری که برای این منظور راه اندازی شده است با دیگر کاربران در ارتباط باشد و متن ها موارد مورد نیاز را به کاربر یا end point مقابل خود ارسال کند، که میزان دسترسی ها و ارتباطات هر فرد با افراد دیگر نیز توسط سرویس های  امنیتی کنترل می گردد.

ـ Computing سرور:

این سرور برای انجام پردازش و محاسبه استفاده می گردد، به این صورت که در زمانی که پردازنده های یک کامپیوتر برای پروسه یا کاربری خاصی کافی نمی باشند، می توان با اتصال این کامپیوتر به یک سرور دیگر از پردازنده های سرور نیز در کنار پردازنده های کامپیوتر کاربر استفاده نمود.

ـ Mail سرور:

این سرورها همانطور که از نامشون پیداست برای ارسال ایمیل استفاده می شوند. به این صورت که بر روی سرور یک سرویس ارسال ایمیل یا WebMail قرار می گیرد و خدمات و تراکنش های ارسال ایمیل از طریق آن سرور انجام می گردد.

سیستم عامل سرور و انواع آن:

سرور ها دارای نرم افزار و سیستم عامل های مختص به خود هستند که بر روی این کامپیوتر ها نصب می شود. از این جمله سیستم‌ عامل‌‌ سرور می توان به سیستم عامل های های مختلف Linux و Windows Server اشاره کرد. به همین دلیل در هنگام نصب سیستم عامل سرور باید به کاربرد سرور و نرم افزار هایی که بر روی آن نصب شده است توجه داشت. از جمله این سیستم عامل ها می توان به: 

ـ لینوکس: پر استفاده ترین سیستم عامل در دنیای میزبانی وب به حساب می آید و از دلایل آن می توان به رایگان بودن و متن باز بودن آن اشاره کرد. این حالت باعث می شود که ارتقای نرم افزاری و کارهای مدیریتی به سادگی و بدون نیاز به موارد اضافی انجام شود. و تمامی توزیعات لینکوس مانند CentOS، Fedora Core و Debian را شامل می شود.

ـ ویندوز: مطمئنا اکثراً با این سیستم عامل آشنایی دارید و با یک رابط گرافیکی رو به رو هستید که شباهت زیادی به کامپیوتر خانه تان دارد. اگر شما پروژه ای دارید که آن را با استفاده از تکنولوژی ASP.NET نوشته اید شما نیاز دارید برای اجرای آن از ویندوز سرور استفاده کنید. تمامی ورژن های مختلف ویندوز مانند windows 7 , 8 , 10 وwindows server  را شامل می شود .

تفاوت میان Workstation، سرور و PC:

ـ PC و یا کامپیوترهای شخصی: نوعی از سیستم است که برای استفاده فردی ساخته شده و کاربردهای فراوانی دارد. آنها نسبت به Workstation ها و سرورها بسیار ابتدایی بوده و تنها برای برخی نیازهای ابتدایی مورد استفاده قرار می گیرند.

ـ Workstation یا ایستگاه کاری: ایستگاه کاری و یا Workstation به رایانه ای گفته می شود که برای استفاده فردی ساخته شده و نسبت به کامپیوترهای شخصی عملکرد بالاتری دارند.

ـ سرورها: سرور ها سخت افزارهای بسیار قدرتمندی بوده که از قطعات سخت ‌افزاری خاصی تشکیل شده ‌است که دارای بالاترین پردازش و عملکرد می باشند. این دستگاه های بسیار قدرتمند می توانند پاسخگوی درخواست‌های متعدد کاربران، باشند.

تفاوت میان Workstation، سرور و PC را از چند منظر بررسی خواهیم کرد:

ـ از لحاظ قدرت:

به طور کلی قدرت ایستگاه های کاری از PC ها و قدرت سرورها از Workstation بالاتر می باشد. لازم به ذکر است اگر سیستمی با قدرت کافی انتخاب نکنید، بهره‌وری و تولید و خلاقیت و رضایت کارمند و کاربر را محدودخواهید کرد. ابتدا لازم است نیازهای کاربر شناسایی گردد و همچنین نرم افزارهایی که ممکن است در طول کار به آنها نیاز داشته باشد. پس از آن با توجه به نیازهای کاربر سیستم مورد نیاز خریداری گردد.

ـ از لحاظ قیمت:

در حالت ایده آل سیستمی که دارای قیمت مناسب و بیشترین کارایی باشد، سیستم مناسبی است. اگر سیستمی بیش از نیاز خود خریداری کنید باید بیشتر هم هزینه نمایید. به طور کلی قیمت Workstation ها از PC بیشتر بوده و از سرورها کمتر است. همیشه گران بودن نشانه خوبی نیست زیرا استفاده از یک ایستگاه کاری برای کاربری که اصلا به قابلیت های آن احتیاجی ندارد کاری بیهوده است و یا حتی می تواند کار آن را سخت نماید.

ـ از لحاظ ظاهری:

از لحظ ظاهری PC ها و Workstation ها به یکدیگر بسیار شباهت داشته اما سرورها بسیار تفاوت دارند.

امنیت در سرورها:

در حال حاضر امنیت در سرور لینوکس و امنیت سرور ویندوز بیشتر مورد بحث و استفاده است. این دو سیستم عامل دارای ساختار و نحوه کارکرد کاملا متفاوتی بوده و تنها در برخی موارد وجه اشتراک دارند. در سرور لینوکس، معمولا سرور با سیستم عامل minimal تحویل داده می شود که البته با نیاز کاربر برای سرویس دهی در وب کاملاً مناسب است.

خدمات امنیتی در سازمان ها و ارگان ها باید همگام با تغییرات در عصر جدید به روز رسانی شود. خدمات امنیت اطلاعات مجموعه‌ای است از سرویس های امنیتی که گستره بزرگی از نیازهای اطلاعاتی و امنیتی سرور های شرکت‌ها و سازمان‌ها را در بر می‌گیرد. انتشار نرم افزارهای جاسوسی و مخرب توسط عوامل داخلی و خارجی یا نشت اطلاعات حیاتی توسط این عوامل می تواند نمونه ای از این تهدیدات باشد. 

حالا راهکارهای ایجاد امنیت در سرور شامل:

1ـ تست نفوذ پذیری:

تست نفوذ (penetration test) یک روش سیستماتیک و برنامه ریزی شده است که آسیب پذیری ها و حفره های امنیتی سرور، شبکه و منابع و برنامه های متصل به آن را چک می کند. این سرویس که در دسته اول قرار می‌گیرد حملات هکرها بر روی اهداف مورد نظر را شبیه سازی کرده و پس از تشخیص حفره‌های امنیتی راهکارهای مناسب برای امن نمودن آنها ارائه می‌کند. تست شفاف،تست جعبه سیاه،تست جعبه خاکستری از انواع تست های نفوذ می باشند.

2ـ راه اندازی SIM:

یکی از راهکارهای کلیدی برای حفظ امنیت یک سازمان، استفاده از محصولاتی هستند که SIM یا Security Information Management نام دارند. این سیستم نرم افزاری است که تمامی لاگ‌های سیستم های مختلف را جمع آوری کرده و در صورت تشخیص یک رفتار غیر منتظره و یا اصطلاحا یک Bad Behavior در لاگ‌های سیستم عکس العمل نشان می‌دهد.

3ـ راه اندازی IDS/IPS:

IDS/IPS سیستم‌های تشخیص و جلوگیری از نفوذ ترافیک موجود در شبکه را با جزئیات بیشتری نسبت به فایروال تحلیل می‌کنند. ابزارهای IDS و IPS ترافیک را بررسی و هر بسته‌ی اطلاعات را با پایگاه داده‌ای از مشخصات حملات شناخته شده مقایسه می‌کنند.

4ـ نصب و راه اندازی FIREWALL:

فایروال های نرم افزاری بر روی سیستم عامل ها نصب شده و ترافیک ورودی و خروجی به شبکه یا سیستم عامل را کنترل می کنند. اینگونه فایروال های بیشتر مصارف خانگی، سازمان ها و شرکت های کوچک و متوسط را به خود اختصاص داده اند.

5ـ مدیریت حفره های امنیتی:

نرم افزارهای مدیریت سبب به روز رسانی و رفع حفره های امنیتی که موجب صرفه جویی در زمان و هزینه و پهنای باند شبکه های کوچک و بزرگ شده و در کمترین زمان ممکن به ارائه گزارش امنیتی سیستم های داخل شبکه و به روزرسانی آنها می پردازند.

6ـ جلوگیری از حملات سیملینک:

سیملینک امکانی است که توسط آن می توان ارجاعی از یک فایل یا دایرکتوری را در مسیر دیگری ایجاد کرد. برای مثال فایل test.php در مسیر home/test قرار دارد. اگر بخواهیم فایل test.php در مسیر دیگری برای مثال home/sample نیز قابل مشاهده، اجرا و حتی ویرایش باشد می توان از symlink استفاده کرد. این امکان در بسیاری از سیستم عامل ها پشتیبانی می شود اما نام و عملکرد آنها با هم متفاوت است.

7ـ امنیت در سطح سخت افزار:

جالب است بدانید که امنیت در سطح سخت افزار، بسیار قابل اعتماد تر از امنیت نرم افزاری است. تراشه های رمز گذاری شده، سامانه های تشخیص بیومتریک و…بسیار دقیق تر از Fire Wall ها، سیستم های ضد ویروس و سیستم های احراز هویت عمل می کنند.

انواع سرور از لحاظ برند:

سرورها در انواع و برندهای مختلفی در بازار موجود هستند اما شاید انتخاب از میان آنها کمی دشوار باشد. از جمله برندهای معروف در زمینه تولید سرور DELL، HPE و Cisco هستند. اما حال این سوال پیش می آید که شما از میان سرورهای DELL، HPE و Cisco کدام را برای دیتا سنتر خود انتخاب می کنید؟

ـ سرور سیسکو: اگرچه سرورهای Cisco در میان سرورها از محبوبیتی برخوردار نمی باشند اما هنوز هم می توانیم از خانواده سرورهای Cisco UCS به مزایایی دست یابیم. از جمله سرورهای سیسکو می توان به سرورهای Blade UCS B-Series، سرورهای رک UCS Series C، سرورهای ذخیره سازی UCS-S و UCS E-Series Blade Server for router ISR اشاره کرد.

ـ سرور اچ پی: جزء محبوب ترین سرورها به حساب می آیند و انواع مختلفی دارند که شامل DL و ML، Apolo، BL به حساب می آید.

ـ سرور Dell: این سرورها نیز تا حدی محبوبیت دارند از جمله این سرورها می توان به سرورهای PowerEdge Tower و سرورهای PowerEdge Rack اشاره کرد.

از لحاظ قیمت سرور Dell پایین تر از سرور HPE می باشد. و از طرفی دیگر سرورهای سیسکو به دلیل آنکه در ایران کمتر استفاده می شوند از قیمت بالاتری برخوردار هستند.

عوامل مهم در خرید سرور:

10 نکته اصلی که هنگام خرید یک سرور حتما باید در نظر داشته باشید شامل:

1ـ داریورها:

یکی از اولین مواردی که قبل از تصمیم گیری در مورد خرید باید در نظر بگیرید این است که آیا سرور مورد نیاز شما پشتیبانی درایور لازم را ارائه می دهد. اگر سرور شما Dell و یا HP نباشد نباید با درایورهای ویندوزی مشکل داشته باشید. با این حال، درایورهای سروهای Linux ممکن است به آسانی در دسترس نباشند. حتما این عامل را در نظر داشته باشید و بدون در نظر گرفتن آن اقدام به خرید نکنید.

2ـ Redundancy:

هنگام خرید سرور حتما این نکته را در نظر داشته باشید تا بتوانید سرور را متناسب باز نیاز خود پیکربندی نمایید. برای مثال برخی از سرورها به شما این امکان را می دهند تا حافظه مورد نیاز خود را نصب نمایید. در حالی که برخی دیگر ممکن است دارای یک شکاف اضافی باشند که می توانید از آن جهت نصب یک ماژول حافظه یدکی استفاده کنید. به این ترتیب می توانید هنگامی که یک حافظه دچار اختلال در عملکرد شود از حافظه یدکی کمک بگیرید.

3ـ قابلیت Hot-swappable:

این قابلیت سبب می شود بدون خاموش کردن سرور برخی از اجزای آن را تعویض نمایید. برای مثال سرورهایی هستند که در رابطه با برخی اجزا مانند رم سرور از این قابلیت پشتیبانی می کنند و می توانید رم آنها را در زمان روشن بودن دستگاه تعویض نمایید.

4ـ Form factor:

اگر می خواهید سرور خریداری شده خود را درون رک قرار دهید، هنگام خرید اندازه سرور و رک را در نظر بگیرید زیرا هنگام قرار گرفتن آن در رک باید از فضای کافی جهت تبادل جریان هوا، برخوردار باشد. توجه داشته باشید که سرورهای 2U و 4U نسبت به سرور 1U به فضای رک بیشتری نیاز دارند.

5ـ تخمل خطای رم:

نکته دیگری که درهنگام خرید سرور جدید باید در نظر داشت، پشتیبانی از فناوری های حافظه تحمل پذیر خطا ، مانند خطای تصحیح کد (ECC) است. حافظه ECC می تواند خطاهای حافظه تک بیتی را بطور پویا تصحیح کند. حافظه ECC همچنین می تواند خطاهای دو بیتی را تشخیص دهد اما نمی توانید آنها را تصحیح نماید.

6ـ Storage:

سرورها از نظر حافظه بسیار متفاوت هستند. اگرچه اکثر سرورهای موجود در بازار امکان استفاده از دو هارد داخلی را دارند، اما در بین آنها استثنائاتی نیز وجود دارد. برخی از سرورها هیچگونه حافظه داخلی ندارند و در عوض دارای یک SAN بوت هستند.اما از طرف دیگر برخی سرورها از تعداد زیادی از حافظه های داخلی پشتیبانی می کنند.

7ـ CPU support:

در این مرحله می بایست معماری CPU را در نظر بگیرید. امروزه بسیاری از سرورهای موجود در بازار دارای چندین سوکت جهت پشتیبانی از انواع مختلف پردازنده هستند. معمولا مدیران شبکه هنگام خرید سرور، نیاز فعلی خود را در نظر می گیرند. اما چقدر خوب است که نیاز آینده خود را پیش بینی کرده و بر طبق آن CPU و سرور مورد نیاز خود را خریداری نمایند.

8ـ Connectivity:

هر کدام از سرورهای موجود در بازار دارای یک شبکه داخلی هستند. با این حال اگر سرور به عنوان سرور میزبان عمل نماید اتصال آن به شبکه بسیار مهم می باشد. Clustering و مجازی سازی به طور معمول به آداپتورهای شبکه بیشتری نیاز دارد تا یک سرور مستقل. در این حالت یک سرور احتمالاً به طور پیش فرض دارای تعداد کافی آداپتور نخواهد بود اما باید مطمئن شویم که سرور ظرفیت اضافه کردن تعداد کافی آداپتور مورد نیاز را در خود داشته باشد.

9ـ ظرفیت حافظه:

اگر قصد دارید از سرور جدید خود به عنوان میزبان مجازی سازی استفاده کنید، حافظه سرور از اهمیت ویژه ای برخوردار می باشد. حافظه مهمترین منبع در یک محیط سرور مجازی است ، بنابراین شما باید اطمینان حاصل کنید که سرور شامل حافظه کافی برای پشتیبانی از تمام سیستم عامل های مهمان بدون آنکه کمبودی در حافظه احساس شود را دارد.

10ـ قابلیت مدیریت:

اگر تعداد کمی سرور در دیتاسنتر خود دارید حتما اطمینان حاصل نمایید که سرورهای شما از قابلیت مدیریت سخت افزاری و نرم افزاری به خوبی پشتیبانی می نماید. بسیاری از سرورهای موجود در بازار از IPMI پروتکل های مدیریت استاندارد پشتیبانی می کنند. اما ابزارهای مدیریت نرم افزار، معمولاً اختصاصی هستند به طوری که نرم افزار مدیریتی یک سرور با سرور دیگر متفاوت است.

سرور اچ پی و انواع آن:

همانطور که گفته شد سرورهای اچ پی در میان سایر برندها از محبوبیت بیشتری برخوردار هستند. این سرورها انواع مختلفی هستند که شامل:

1ـ خانواده HP ProLiant BL:

سرورهای BL برای همه‌ی شرکت، در مقیاس بزرگ، متوسط و کوچک مناسب هستند. این سرورها به صورت تیغه ای قرار می گیرند. قرار گرفتن آنها به صورت تیغه ای سبب شده است که تعداد سرور بیشتری درون رک جای گیرد. از طرفی سادگی مدیریت، قابلیت انعطاف بالا و ساختار متفاوت، موجب کاهش هزینه های دیتا سنترها و بالا رفتن کیفیت سرویس دهی شده است. قرار گیری سرورها درون تیغه ها بین 8 تا 16 عدد می باشد. 

2ـ خانواده HP ProLiant DL:

سرورهای HP ProLiant DL به عنوان پر فروش ترین سرورها در ایران به شمار رفته و جهت استفاده درون رک قرار می گیرند. از قابلیت های این سرورها قابلیت انعطاف و مدیریت پذیری بالا می باشد. از جمله سرورهای سری DL می توان به  مدلهای سری DL700 ،DL500 ،DL300 ،DL100 و DL900 اشاره نمود. لازم به ذکر است که  سری DL360 و DL380 به عنوان پر فروش ترین سرورها در ایران می باشند.

3ـ خانواده HP ProLiant ML:

سرورهای HP ProLiant ML انعطاف پذیر و قابل ارتقاء می باشد و برای دفاتری که دارای شعب مختلف هستند مناسب می باشند. سرورهای اچ پی ML به صورت قفسه ای هستند. به عبارتی قابلیت این سرورها در مقایسه با سرورهای سری DL هیچ کم و کاستی ندارند و علاوه برآن مزیت های بیشتری نیز مانند عدم وابستگی آنها به رک را دارا می باشند. البته اگر تمایل داشته باشید می توانید آن را در رک جای دهید. از جمله این سرورها می توان به سری ML100 و ML300 اشاره کرد.

4ـ خانواده HP ProLiant SL:

سرورهای HP ProLiant SL برای محیط هایی در مقیاس بزرگ طراحی شده اند. این مدل از سرورها برای میزبانی وب، خدمات ابری و برای شرکت هایی با محاسبات بالا مناسب می باشد. خانواده سرورهای SL امکان استقرار و پردازش سریع و هزینه عملیاتی پایین تر را فراهم می آورد.

منبع : سرور چیست و کاربرد آن در شبکه